یک روز......

یک روز که حالت خوب نیست توی مترو پای دختری که قیافه اش را دوست نداری لگد می کنی

و منتظر می مانی که یک اخم کوچک بکند تا تمام توانت را به کار بگیری برای لت و پار کردنش !

یک روز که حالت خوب نیست سر کلاسی که استادش حضور غیاب می کند نمی روی

و بعد سر کلاسی که حضور غیاب نمی کنند حاضر می شوی

و میز دوم می نشینی و تمام مدت زل می زنی به چشم های استاد !

یک روز که حالت خوب نیست دلت آب زرشک می خواهد ، دلت آب انار می خواهد.

دلت حتی خون می خواهد. اینکه با اره سر آن دختره صندلی بغلی که بلند بلند حرف می زند را ببری

خونش را بریزی توی این لیوان های یک بار مصرف گیاهی و بعد یکدفعه سر بکشی !

یک روز که حالت خوب نیست می روی توی کافه برای خودت یکی از این شکلات گلاسه های سایز خانواده

سفارش می دهی و تا آخرش را می خوری .آنقدر که تا چند ساعت بعد حالت تهوع داشته باشی !

یک روز که حالت خوب نیست کنار پله های ایستگاه مترو می ایستی و

دستت را می گذاری روی نرده و در حالیکه جمعیت پشت سرت همه منتظر مانده اند

همینجور بی حرکت می مانی وبعدازسی ثانیه یادت می افتدکه این پله ها برقی نیستندکه خودشان بالا بروند!

یک روز که حالت خوب نیست دکمه قفل باز کن گوشی ات را می شکانی

ومی گذاری تاشب قفل بماندواز اینکه چراغ اس ام اس اش هی فرت فرت روشن می شوداصلا ذوق نمی کنی !

یک روز که حالت خوب نیست اعتقاد شدیدی به قانون " گور بابای مردم " پیدا می کنی.

تازه می فهمی روزهایی که حالت خوش نیست فقط

"خاطرات مبهم" عشق است و بس!! 

وایــــــــــــن روزا عجیب حـــــالم خوب نیس